Zwolnienie dyscyplinarne jest to forma rozwiązania umowy o pracę, gdzie pracodawca rozwiązuje stosunek pracy bez żadnego okresu wypowiedzenia.
Konkretnie i szczegółowo formułuje kwestię dyscyplinarki artykuł 52 Kodeksu pracy, w myśl którego zgodnie z paragrafem pierwszym:
„Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:
- ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych,
- popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,
- zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.”
Za co grozi zwolnienie dyscyplinarne?
Tutaj można wymienić trzy istotne powody, które dają pracodawcy możliwość zastosowania zwolnienia dyscyplinarnego. Pierwszym z nich jest utrata uprawnień do wykonywania zawodu na przykład przez lekarza lub kierowcę. Drugim przypadkiem jest sytuacja, w której dopuścimy się przestępstwa. Warto tu jednak zaznaczyć, że pracownik musi zostać przyłapany na gorącym uczynku bądź też został orzeczony prawomocny wyrok sądu w sprawie. Tylko wtedy pracodawca ma prawo do dyscyplinarki. Ostatnim ważnym powodem jest ciężkie naruszenie obowiązków służbowych. Tutaj jako przykłady można wymienić notoryczne spóźnienia, bycie nietrzeźwym w pracy lub złamanie warunków umowy.
W myśl przepisów Kodeksu Pracy pracownik nie ma w sytuacji zwolnienia dyscyplinarnego prawa do odwołania. Jednak może wystąpić z roszczeniem o odszkodowanie lub przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach.
Dyscyplinarka a L4
Na pewno zwolnienie lekarskie nie uchroni nas w sytuacji zagrożenia zwolnieniem dyscyplinarnym. Tutaj przepisy pozwalają pracodawcy na rozwiązanie w taki sposób stosunku pracy zarówno w przypadku L4, jak i kobiet w ciąży lub osób w wieku przedemerytalnym. Pocieszający jest fakt, że mimo to ZUS płaci zasiłek chorobowy zgodnie z tzw. ustawą zasiłkową. W tym wypadku nie ma znaczenia sposób rozstania z pracodawcą.
Zwolnienie dyscyplinarne nie przekreśla nas na rynku pracy. Nie musimy wpisywać go w CV. Jednak na świadectwie pracy pracodawca ma obowiązek podać powód zwolnienia. Nie warto zatem na siłę tego ukrywać, gdy zostaniemy zapytani o przyczynę rozstania z poprzednim przełożonym. W sytuacji, gdy dostaliśmy zwolnienie dyscyplinarne, musimy pamiętać, że każdy przyszły pracodawca widzi to w naszych papierach, chociażby na świadectwie pracy.